Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Ήχοι...

11 σχόλια:

Ra Ma είπε...

Πολύ ατμοσφαιρική η μουσική αλλά οι ήχοι του δάσους και η βροχή με ταξίδεψαν, με χαλάρωσαν. Ότι πρέπει για Σάββατο πρωϊ πριν ξεκινήσουν με χίλια οι δουλειές (και οι εντάσεις!) της οικογένειας.... :)
Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Utopia είπε...

Let your ears to open your eyes!

Καλό απόγευμα!!!

mrs Smith είπε...

radio marconi
Όλοι οι ήχοι κάπου μας "πάνε".
Δεν συμπαθώ όλους τους ήχους. Μάλλον δεν συμπαθώ αυτούς που μου δημιουργούν αίσθηση χάους.

Με έκπληξη ανακαλύπτω πόσο οι ήχοι της φύσης και εμένα με ταξιδεύουν και με χαλαρώνουν.
Έκπληξη, όχι απορία, μόνο και μόνο γιατί δυστυχώς δεν βρίσκομαι κοντά της όσο συχνά θα ήθελα. Οι χρονικές αποστάσεις είναι συνήθως μεγάλες. Σαν να κάνω βιολογική επανεκίνηση :)

Χαίρομαι που σου άρεσαν και σου έδωσαν ένα χαμόγελο πριν την τρέλλα του Σαββάτου, την οποία γνωρίζω καλά :)
Καλή εβδομάδα λοιπόν :)


utopia
Ο ...πως να τον πω...ο κρυπτικός σου λόγος με τρελλαίνει :))))

Open your mind to open your senses!
αλλά και αντιστρόφως λειτουργεί...

Απογευματινή και όχι νυχτερινή σε βλέπω :)
Καλή αρχή εβδομάδας !!!!

Utopia είπε...

Τα βράδυα ναυαγώ στις θάλασσές μου....:-p

Shades είπε...

Πέρασα για να αφήσω μια μεγάλη συγνώμη...

mrs Smith είπε...

Αντόνιο Πόρτσια φυσικά utopia μου, αλλά μάλλον το γνωρίζεις ήδη...
Καλό Σαββατοκύριακο :)))))



shades
Οι σκιές δεν οφείλουν τίποτα :)
Χαίρομαι που πέρασες...έστω και έτσι.
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Καλοκαιρινότατη ανάρτηση, με τσαχπίνα φωτό και υπέροχο ήχο! :) Καλά, τους enigma τους ήξερα, αλλά είχα ξεχάσει πως υπάρχουν και ήχοι φύσης - τόσο έχω αλλωτριωθεί στην πόλη... Καλό βράδυ

ερμία είπε...

με τους ήχους τής φύσης έχω χωρίσει και όχι συναινετικά.μού λείπουν αφόρητα και προσπαθώ να θυμηθώ πώς είχε συντελεστεί εκείνη η ισορροπία που έχασα και έχω φτάσει να μην ξέρω τίποτα γι αυτή.
προς το παρόν σφυρίζω επίτηδες κατά τη προτροπή τού Ρίτσου γιά ό,τι δεν φτάνουμε

mrs Smith είπε...

Κάποια βράδυα sadmanivo γύρω στις 1.00 με 2.00 που όλα γύρω ησυχάζουν, κάθομαι στην βεράντα και ακούω την βοή της Αθήνας. Εάν κλείσω τα μάτια μου φαντάζομαι ότι ακούω τον ήχο της θάλασσας...
Κοινή η πάθηση λοιπόν...
Η ίαση μου ξεφεύγει...:)

Καλό μεσημέρι.



ερμία
Ξέρεις όμως να σφυρίζεις!!!
Δεν το βλέπω΄...λίγο...μια που εγώ υπήρξα ανεπίδεκτη μαθήσεως :)
Κάποιες σχέσεις επανακάμπτουν...
Για να δούμε.. :)
Καλό μεσημέρι και σ΄εσένα :)

betty είπε...

Ωραίο το δάσος και με ηρεμεί.
Αντιθέτως, το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι , αν και το θεωρώ εύηχο, από την πρώτη στιγμή που το άκουσα μου προκαλείτην ίδια αίσθηση άγχους κι αγωνίας. Δε μπορώ να πω ότι είναι ακριβώς κάτι που μ'αρέσει, έχει τον ήχο της απειλής μέσα μου και της αγωνίας που κρύβεται! παράξενο μου φαίνεται κι εμένα αλλά έτσι το "εισπράττω".

mrs Smith είπε...

betty μου, άκου ότι δημιουργεί ομορφιά μέσα σου !
Προσωπικά ο ήχος των enigma μου ταιριάζει,για να το πω έτσι. Δεν ασιθάνομαι να απειλούμαι. Δεν αισθάνομαι αγωνία. Μάλλον πληρότητα θα έλεγα.
Φιλιαααααα