Ο νους βολεύεται. Θέλει να γιομώσει μ΄ έργα μεγάλα τη φυλακή του, το κρανίο. Να χαράξει στους τοίχους ρητά ηρωικά, να ζωγραφίσει στις αλυσίδες του φτερούγες ελευτερίας.Η καρδιά δε βολεύεται. Χέρια χτυπούν απόξω από τη φυλακή της, φωνές ερωτικές αφουκράζεται στον αγέρα· κι η καρδιά, γιομάτη ελπίδα, αποκρίνεται τινάζοντας τις αλυσίδες· και σε μιαν αστραπή της φαίνεται πως έγιναν οι αλυσίδες φτερούγες.
Μα γρήγορα η καρδιά πέφτει πάλι αιματωμένη, έχασε πάλι την ελπίδα και την ξαναπιάνει ο Μέγας Φόβος.
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ - ΑΣΚΗΤΙΚΗ
.jpg)
13 σχόλια:
ΤΕΛΕΙΟΣ ο Καζαντζάκης, απο τα πιο αγαπημένα μου βιβλία η Ασκητική του!
Καταπληκτική κ η φωτο!
Μικρός μου άρεσε ο Καζαντζάκης...
τώρα τι να πω...
αυτές τις ματωμένες καρδιές.. τις ανέλπιδες ..που τις ξαναπιάνουν οι Μέγα Φόβοι...
δεν τις πολυσυμμερίζομαι πιά..
ούτε και τους "Μέγα Φόβους"..
τι άραγε να σημαίνουν σήμερα?
"...Κάμε το τρίτο βήμα.
Γλίτωσε από την απλοϊκή άνεση του νου που βάνει τάξη κι ελπίζει να υποτάξει τα φαινόμενα. Γλίτωσε από τον τρόμο της καρδίας που ζητάει κι ελπίζει να βρει την ουσία.
Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος...."
Καλό σου μεσημέρι!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
roadartist
ναι, η Ασκητική συγκλονίζει.
Αυτό το βιβλίο και το "Ακου Ανθωπάκο" του Βίλχεμ Ράιχ, τα έχω βάλει δίπλα-δίπλα για να τα λένε μεταξύ τους. Και τα επισκέφτομαι και εγώ που και πού...για να μη ξεχνώ.
Όσον αφορά την φωτογραφία, δεν μπήκε τυχαία. Έχει ένα πριν και δύο επιλογές μετά...
takis
Στην ουσία η απάντηση - η δική του-δόθηκε από την φύδριν-μίγδιν. Η συνέχεια δηλαδή. Ας την βαφτίσουμε απάντηση.
Εγώ δεν έχω.
Προτιμώ τις ερωτήσεις που ψάχνουν για απαντήσεις.
Η συνάντησή μου με τον Καζαντζάκη, στην ουσία, είναι αρκετά πρόσφατη.
Το συγκεκριμένο έργο του - όπως γράφω και παραπάνω - με συγκλόνισε.
Τι άραγε να σημαίνουν σήμερα ?
Τι να σου πω...όπως τα μεταφράζει κανείς μέσα του.
Ίσως το καλύτερο είναι αυτό που κάνεις εσύ "να βλέπω τα άστρα του χειμερινού ουρανού αναλογιζόμενος.."
Επανέρχομαι...
Δε γίνεται διαφορετικά..
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ...
Θέλεις αναλογιζόμενοι, θέλεις με ανασυντεταγμένες δυνάμεις, θέλεις αγανακτισμένοι...
βάζουμε το κεφάλι κάτω και προχωράμε...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
γλαρένια μου
Όχι ότι το χρειάζεσαι...απ' ότι βλέπω...αλλά το βάζω εδώ για όποιον το θέλει όλο.
http://www.diaplous.org/library/askitiki.php
Πως νικιέται η ελπίδα?
Πρώτα πρέπει να βρείς το "γιατί" μέσα σου. Γιατί να την νικήσεις.
Θυμάσαι τον μύθο της Πανδώρας?
Μόνο την ελπίδα κατάφερε να κρατήσει μέσα στο κουτί και αυτή αναπαριστάται με γλυκόλαλο πουλί.
Καλό είναι να ξαναγυρνάμε και εκεί, στους μύθους μας. Όλο και κάτι έχουν να μας διδάξουν.
Και δεν μπορούμε όλοι να ισορροπούμε μέσα μας τα αντίθετα, και... στα αντίθετα.
Όσο και εάν προσπαθούμε να μαθητεύσουμε σωστά στην τέχνη της ακροβασίας.
Πολλά φιλιάααααα
Επανέρχομαι και εγώ γλαρένια.
Ταυτόχρονα γράφαμε η μια στην άλλη :)
Η ανθρώπινη φύση είναι απόλυτα ερωτευμένη με την ζωή.
Τη ζωή πως να την ορίσεις ???? Θέλεις/ει να την πεις/να την πει χρέος ? Χρέος σε ποιόν?
Πέλαγος είναι, άβυσσος. Πως να τα ορίσεις αυτά. Ποιός ο λόγος για ορισμούς και για ταμπέλες?
Ναι, να προχωράμε και ίσως κάνουμε και κάποιο βήμα που να αξίζει λίγο.
Άντε σε ξαναφιλώ και έρχομαι από εκεί.
Νομίζω πως η ελπίδα δεν αφορά στο αν θα γίνει η επιθυμία μας πραγματικότητα, αλλά στο πως ό,τι και να γίνει, δηλ. γίνει-δεν γίνει, και συνήθως μέσα από την ξεχασμένη αρετή της υπομονής, αυτό στο οποίο θα οδηγηθούμε θα είναι πάντα καλύτερο για μας...
σε φιλώ κοριτσάρα μου
στο μυαλό και στην καρδιά!!!
"Η καρδιά δε βολεύεται."
Θα σταθώ εδώ, και θα μείνω για πάντα. Άβολα!
:-0
βασιλική μου ε! δεν το νικάς αυτό...ούτε το σκέφτεσαι :)
Να το αφήσουμε ανίκητο εκεί να διαφεντεύει τις υπάρξεις μας.
Να είσαι καλά! Σε φιλώ και εγώ!
Υ.Γ. σου έστειλα κάτι
vassia
Δεν βολεύεται η άτιμη !!!
Και γιατί να το κάνει. Ελεύθερη είναι. Και πάντα γνωριζει καλύτερα! Ποιός είπε ότι το μυαλό γνωρίζει? Πεπερασμένο.
Άβολα...λοιπόν...
Να δούμε τι θα το κάνουμε αυτό :)
perceive asian designations hodder humanitarian rulemldavid profs stable ululul internally localized
lolikneri havaqatsu
Δημοσίευση σχολίου