Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Come Monna Lisa



H εξερεύνηση (λέει...αυτός....όχι εγώ) ενός ξένου πολιτισμού ή μιας αντίθετης κουλτούρας θα μπορούσε να σου προσφέρει την απελευθέρωση και τη φώτιση που χρειάζεσαι.
μπλα
μπλα
μπλα
μπλα
(και καταλήγει...αυτός...)
Αποτέλεσμα : Είτε στη Ρώμη είτε στα Ιμαλάϊα δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις τον εαυτό σου.

Τι θέλω και διαβάζω το ωροσκόπιό μου???
Αφού τα ξέρω.
Άλλον περιμένω να μου τα πεί?
Όμως μπορώ να του κλείσω την πόρτα ...για λίγο...κατάμουτρα (πολύ μου αρέσει αυτή η λέξη) και να κάνω την μουσική πλοίο μου, ή βαρκούλα, ή σχεδία.

Ταξιδεύουμε με πολλούς τρόπους...



Comme Monna Lisa - Mango


Io così sai, non ti ho vista mai
splendida come tu adesso sei
cosa c'è?
Quale luce lì nel fondo palpita
saperlo io vorrei
Come mai la tua serenità
è indecifrabile come la verità
ma chi c'è?
Dietro quel sorriso enigmatico
capir di più vorrei…
Dimmelo

Monna Lisa sai
Monna Lisa non dirmelo mai
ho paura che ne soffrirei troppo
chiunque sia non è
chi può mettersi mai fra di noi
fa che sia per te un sogno di troppo
libera tu sei
libera se vuoi
ma se tu vorrai
potrai dimenticarlo

Sembra che tu sia al di là di noi
un'isola persa nel mare ormai
dove sei?
Lontana sembri quasi irraggiungibile
capir di più vorrei
Dimmelo

Monna Lisa sai
Monna Lisa non dirmelo mai
ho paura che ne soffrirei troppo
chiunque sia non è
chi può mettersi mai fra di noi
fa che sia per te un sogno di troppo
libera tu sei
libera se vuoi
ma se tu vorrai
potrai dimenticarlo

O πίνακας είναι του/της YIN XIN

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως Mrs, αν επιδείξεις ιώβιο υπομονή κι επιμονή, μπορείς να ξεφύγεις.. Κρίμα μόνο, γιατί αν ξεφύγεις, θα πέσεις στο κενό, καθώς ο εαυτός μας είναι ο κόσμος μας...
Καλό καλοκαίρι :)

betty είπε...

Toν εαυτό μας ποτέ δεν θα τον αποφύγουμε, κι αν το καταφέρουμε σε όλη μας τη ζωή, την ώρα του θανάτου σίγουρα θα πέσουμε πάνω του κατάμουτρα!! Κοίτα τι έγραψα τώρα, μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα, ας χτυπήσω ξύλο!! Πολύ τσεκουράτα τα λέει ο "από πάνω" :)))

mrs Smith είπε...

sadmanivo
"ο εαυτός μας είναι ο κόσμος μας..."
και αυτός, ο κόσμος μας, είναι δυσθεώρητος.

"Για να σώσουμε αυτό που υπηρξαμε, ποτέ δεν θα φτάσουμε να είμαστε αυτό που είμαστε" λέει ο αγαπητός μου Α.Πόρτσια

Η μετά-πόστ εποχή περιέχει την Αναίρεση.
Όχι για τον φόβο του κενού που περίεχει το στοιχείο της πτώσης που εγκυμονεί την άνοδο.
Αλλά για την συνειδητοποίηση του φόβου.
Γιατί να θέλει κάποιος να αποφύγει τον εαυτό του? Είναι σαν να θέλει να αποφύγει την αλήθεια του (εάν την γνωρίζει βέβαια!)

Γιατί να τον αποφύγω αφού ο πόθος, ο ενδόμυχος, είναι να τον συναντήσω τελικά?
Θολό το τοπίο.

Οπότε...μέσα στα πλαίσια της "ομφαλοσκόπησης" δύο είναι οι επιλογές μου.
Ή φεύγω επειγόντως για διακοπές και ασχολούμαι μόνο με το κύμα και τα βότσαλα.
Ή ψάχνω να βρώ ένα γιατρό να τον πληρώνω 70 ευρώ την συνάντηση, να βρεί την άκρη αυτός :)

Δεν θυμάμαι ποιός είπε το :
"Μην σκέφτεσαι. Πράξε"

mrs Smith είπε...

betty
Την ώρα του θανάτου μας θα έχουμε ή άνοια ή αλτσχάιμερ ή θα είναι τόσο άμεσος... Γενικά δεν θα ξέρουμε τι μας γίνεται. Δεν νομίζω ότι θα έχουμε χρόνο ή τρόπο για ιδιαίτερη ενδοσκόπηση.
Φυσικά υπάρχει και άλλη άποψη.... αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Ο χρόνος που έχουμε διαθέσιμος είναι ο γνωστός άγνωστος διαθέσιμος χρόνος. Για τα μετά...αναλαμβάνει η μεταφυσική και οι θρησκείες να μας πουν...

Βρίσκω υπέροχο το να γράφεις αυθόρμητα. Μετά έχεις όλο τον χρόνο να αναρωτηθείς γιατί έγραψες αυτό που έγραψες :)
Εν τω μεταξύ το σχόλιό σου έχει ήδη δημιουργήσει αντίκτυπο που αλλού θα σε βγάλει...ίσως...

Και ο "από πάνω" μια χαρά τα λέει!
Φιλιαααααααααα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φεύγεις επειγόντως διακοπές για να βρεις τον εαυτό σου

Για φαντάσου 11 ολόκληρους μήνες να ζούμε ψάχνοντάς τον εαυτό μας, γι' αυτόν τον ΕΝΑ...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

betty είπε...

Για μένα η ουσία είναι ότι όταν βρίσκεις τον εαυτό σου, σε χάνει το διαδίκτυο|(ή το χάνεις!)!
Όταν θες να τον ξεχάσεις ξαναβουτάς!!

mrs Smith είπε...

γλαρένια μου
Φαντάζομαι...Σκληρό όπως και να το πείς. Όπως και το ότι το στρείδι δεν κρύβει πάντα ένα μαργαριτάρι.
Φιλιαααα

betty μου
Περί ουσίας είναι δύσκολος και αγκανθωτός ο δρόμος να τον διαβείς. Θέλει καλές μπότες και θάρρος. Θέλει και καλή παρέα.
Το διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιήθεί ως εργαλείο είτε για να βρείς είτε για να χάσεις.
:)

Roadartist είπε...

Σχολιο για το παραπανω ποστ..
Δεν με αφηνει εδω και ωρα να το αφησω.. :

Εnigma ..εκπληκτικοί..
Και το αλλο βιντεο πολυ τελειοι οι ηχοι..αλλα θα προτιμουσαν να τους ακουγα..live (!!!) σε καποιο βουνο..

mrs Smith είπε...

Γειά σου road
Κι' εγώ τα live αγαπώ. Όταν δεν τα έχω , έχω την φαντασία μου...όχι ότι αρκεί...
Χαίρομαι που είχαν κάτι να σου πούν :)
Καλή εβδομάδα.