Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Το κουτί των θησαυρών


Όταν είμουν μικρή, είχα ένα κουτί, μεταλλικό, από μπισκότα.
Μύριζε, όταν το άνοιγα βανίλια και κανέλλα.
To είχα ονομάσει κουτί των θησαυρών.
Έκρυβα μέσα μικρά αντικείμενα, αναγκαστικά, και χαρτάκια που έκλειναν τις πρώιμες σκέψεις μου, και που φυσικά δεν ήθελα κανείς άλλος να δεί.
Θαμμένο κάτω από ένα πλάτανο στο χωριό του πατέρα μου, με περίμενε τα καλοκαίρια υπομονετικά να το ξεθάψω για μια ακόμη φορά.
Ψήγματα, εκεί μέσα, μιας ύπαρξης που βιαζόταν να μεγαλώσει, ψηλάφιζα την πορεία της μέσα από αντικείμενα και λόγια σαν παρατηρητής, λες και δεν ήταν η δική μου.
Πέρασαν πολλά , πάρα πολλά χρόνια και έπαψα να πηγαίνω στο χωριό.
Ξέχασα και το κουτί μου .
Μα έτυχε να πάω πρόσφατα και μοιραία βρέθηκα κάτω από εκείνον τον πλάτανο.
Θυμήθηκα το παιδικό μου παιχνίδι και χωρίς πολλές ελπίδες μετά τόσα χρόνια, έσκαψα για να το βρώ.
Δεν πίστευα στα μάτια μου, όταν το είδα να ξεπροβάλει ανάμεσα στα χώματα.
Το άνοιξα με λαχτάρα, να ξαναβρώ εκεί κάποιο ξεχασμένο κομμάτι του τότε, αλλά...
Ήταν άδειο . Σχεδόν. Μόνο ένα χαρτί.
Ένα απλό χαρτί που δεν το είχα γράψει εγώ , έγραφε ...


"Πολλές φορές η πίστη μας χωρίζει, ενώ η αμφιβολία μας ενώνει" σκέψου το...




Ακούω...
Enigma - Mea Culpa (orthodox version)


Enigma - Mea culpa (Catholic version)

Αφιερωμένο στον άγνωστο που μου άφησε το χαρτί .

32 σχόλια:

Κούκος είπε...

Αυτός που το έγραψε και κυρίως στην ηλικία που το έγραψε είχε (και ενδεχομένως έχει) πολλά να πεί. Η ρήση και τα βίντεο του τραγουδιού μου θύμισαν τη ταινία του Ουμπέρτο Έκο, το όνομα του ρόδου.

Spy είπε...

Εγώ προβληματίστηκα πάντως.
Ποιός έχει το δικαίωμα να σας κλέψει τόσες ωραίες αναμνήσεις, εκτός από τον ίδιο σας τον εαυτό;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Το θησαυρό που έκρυβες μακριά απ' άλλων μάτια,
εκείνος που ξετρύπωσε, τ' αξίζουνε παλάτια....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kryos είπε...

Η αμφιβολία δεν έρχεται σε ρήξη με την πίστη .... ερευνάς αμφιβάλοντας γιατί πιστεύεις ότι δεν σου τα έχουν πει όλα ... πέρα από δόγματα και προκαταλήψεις ... η αμφιβολία και η πίστη στο όνειρο , σου προσφέρουν το "ταξίδι".

Καλό βράδυ θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά !!!

Ανώνυμος είπε...

Η αμφιβολία, ο διάλογος και η διαρκής αναζήτηση της αλήθειας αποτελούν κατά την άποψή μου αναπόσπαστα στοιχεία της ανθρώπινης υπόστασης και λογικής.

Το ερώτημα είναι όταν πιστεύουμε σε κάτι δεν αμφιβάλουμε ταυτόχρονα? Διαφορετικά γιατί να χρειαστεί να το πιστέψουμε?
Μήπως ο άγνωστος που σου το έγραψε ήθελε να σου μιλήσει για τα ξεχασμένα μονοπάτια της εσωτερικής αναζήτησης της αλήθειας?
Μήπως ήθελε να ξυπνήσει μέσα σου τις παιδικές μνήμες τότε που όλα μας φαίνονται παράξενα και όμορφα και έχουμε ερωτήσεις για τα πάντα?
Μήπως πάλι είναι ένας απελπισμένος που προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις για την απώλειά της?
Η μήπως τελικά είναι ένας απελσπισμένος άθεος που μάταια προσπαθεί να βρει τη λύτρωση της ψυχής του, μέσα απο λογικοφανείς δικαιολογίες?

Εσύ τι πιστεύεις .....λένια???

mrs Smith είπε...

Ενδεχομένως Kούκε, γι’ αυτό άφησα το κουτί στην ίδια θέση :))))) αφού θα ξαναπάω σε εκείνα τα μέρη.
Το όνομα του Ρόδου, εξαιρετική ταινία!!! Θυμάσαι την λαβυρινθώδη βιβλιοθήκη ? και... ακόμη το soundtrack δεν το έχω αγοράσει...καλά που μου το θύμισες λοιπόν :)

mrs Smith είπε...

Και εγώ προβληματίζομαι μαζί σας Spy!!!
Γιατί ρωτάτε κάτι που περιέχει ήδη την απάντηση?

mrs Smith είπε...

Γλαρένια μου με τα ποιήματά σου !
Πάντα με ένα χαμόγελο έρχεσαι :) και στο ανταποδίδω διπλάσια :)))))

mrs Smith είπε...

"...ερευνάς αμφιβάλοντας γιατί πιστεύεις ότι δεν σου τα έχουν πει όλα..."
Σε αυτό δεν διαφωνώ καθόλου krye , Πράγματι αυτή είναι η τάση που έχω.
Αλλά εσύ μιλάς για το πώς αλληλοσυμπληρώνονται και δένουν μεταξύ τους, που κι’ αυτό ισχύει.

Η πίστη όπως την αντιλαμβάνομαι, αναλόγως του τομέα που κινείται, προσπαθεί να δει την μεγάλη εικόνα, το όποιο όλο, και συνήθως χωρίς να έχει ανάγκη από αποδείξεις. Αυτό πολλές φορές την ωθεί σε λάθη, άλλες φορές πάλι , έτσι αναπόδεικτα ίσως, θα μπορούσαμε να πούμε μεταφυσικά, πρεσβεύει αυτό που όντως υπάρχει.

Η αμφιβολία πάλι, εξετάζει τα επιμέρους , ζητά αποδείξεις και δύσκολα ικανοποιείται. Αμφισβητεί τα δεδομένα και λειτουργεί βάση λογικής και γνώσης.
Κάπως έτσι τα αντιλαμβάνομαι.

Εάν υποθέσουμε τώρα, ότι 5 άνθρωποι πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη και άλλοι 5 αμφιβάλουν και αναγκαστικά διερευνούν, μοιραία θα συγκρουστούν μεταξύ τους κατά ομάδα, η κάθε ομάδα όμως θα είναι ενωμένη. Εάν αυτοί που αμφιβάλουν αποδείξουν την πίστη των πρώτων τότε οι δύο ομάδες ενώνονται.

Αυτό όμως που αναγνωρίζω στην χωρίς αμφιβολία πίστη, είναι η τεράστια δύναμη που εκλύεται και έλκει.
Για να αμφιβάλουμε όμως πρέπει να ξεκινάμε από μία βάση, από κάτι δεδομένο και αυτή η βάση μπορεί να είναι η πίστη σε κάτι διαφορετικό.

Η πίστη όμως τι βάση έχει? Έτσι μας είπαν ή έτσι νοιώθουμε, έτσι πιστεύουμε! Εδώ βέβαια, υπάρχει και η εξαιρετική περίπτωση του βιώματος…

Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα, όσο εγώ μπερδεύτηκα τώρα :)
Φιλιά και από εμένα!

mrs Smith είπε...

"...όταν πιστεύουμε σε κάτι δεν αμφιβάλουμε ταυτόχρονα? Διαφορετικά γιατί να χρειαστεί να το πιστέψουμε?"

Α! εάν ρωτήσεις ένα παιδί θα σου δώσει την καταπληκτική απάντηση : Γιατί έτσι !
Ένα παιδί δεν χρειάζεται αποδείξεις για τους μαγικούς κόσμους που φτιάχνει με το μυαλό του. Είναι έτσι !
Μεγαλώνοντας θα καταρριφθούν τα περισσότερα «έτσι» και η αμφιβολία θα έχει ήδη κτίσει τον θρόνο της. Φυσικά θα ξεχάσει την μαγεία και θα μπεί στον κόσμο της λογικής και ίσως της επιστημονικής σκέψεις. Μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο κάτι θα του λείπει. Ίσως ένα πρωϊνό ξυπνήσει με μάτια που θα βλέπουν διαφορετικά. Χρώματα εκεί που κυριαρχούσε το γκρί, μουσική εκεί που υπήρχαν ασύνδετοι ήχοι, κόσμοι που ποτέ δεν είχε δει ότι υπάρχουν. Και θα ξαναθυμηθεί. Αυτό σε πρώτη φάση μπορεί να είναι επώδυνο.
Εδώ υπάρχουν πολλές επιλογές. Μπορεί όμως να διαλέξει να συνδέσει το χθές με το αύριο. Αυτό θα του δημιουργήσει μια αστάθεια, κάτι που την ανθρώπινη φύση την αποσυντονίζει.
Μοιραία θα θελήσει να πατήσει κάπου γερά , να δεί που στέκεται ανάμεσα σε αυτά τα όρια.
Και μόνο ένας δρόμος θα ανοιχθεί μπροστά του.
Δηλαδή μια μοναδική ερώτηση.
Ποιος είμαι ?
Αυτός ο άνθρωπος έχει πάρει ήδη άλλο δρόμο στην ζωή του.

Δεν ξέρω εάν αυτή η απάντηση ικανοποιεί τα ερωτήματά σου, αλλά αυτή μου βγήκε...

Καλώς ήρθες :)

Υ.Γ. ...λένια ???

takis είπε...

Καμία φαντασία ο άνθρωπος!..
εγω ας πούμε θα άφηνα 1-2 ράβδους χρυσού...ενδεχομένως και κανένα μικρό διαμαντάκι απο τη προσωπική μου συλλογή..
και τα δύο είναι (αιώνια) οι καλύτεροι φίλοι των γυναικών...
χωρίς αμφιβολία και με πίστη ενωτική!...

Ra Ma είπε...

Η νεράϊδα του δάσους, σε είδε να κρύβεις το κουτί στις ρίζες του δέντρου που ζούσε. Όταν έφυγες δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη μυρωδιά της βανίλιας και της κανέλλας και άνοιξε το κουτί. Και διάβασε τις φοβίες σου, τις επιθυμίες σου, έμαθε τα μυστικά σου. Με το μικρό θησαυρό που είχες φυλάξει, έφτιαξε στολίδια για την ίδια και τις φίλες της. Και για να σε ευχαριστήσει, σου άφησε ένα μήνυμα, απάντηση στις πρώμες σκέψεις σου και που μόνο εσύ θα μπορούσες να καταλάβεις και να αποφασίσεις...
Η μυρωδιές με τον καιρό ξεθύμαναν όμως τις ήσυχες βραδυές, ακόμα και σήμερα μπορείς να ακούσεις τα στολίδια να κουδουνίζουν πάνω στα μικροσκοπικά σώματα...

(Πήρα φόρα....)
Καλή εβδομάδα ...αμαζώνα?!!!

Ra Ma είπε...

Πω πω συντακτικά λάθη!!!! sorry αλλά τα γράφω ανάμεσα στον πανικό...

mrs Smith είπε...

χα χα χα χα taki πάντα δίνεις μια άλλη διάσταση στο θέμα :)))))
Μα και αυτό διαμάντι είναι!!! Κοίτα το λίγο καλύτερα :)

mrs Smith είπε...

Η νεράϊδα του δάσους radio marconi μου, κάποτε μου είχε πει...Εάν δεν χάσεις, δεν θα βρείς.
Αλλά τότε δεν κατάλαβα τίποτα.

και τα λάθη ωραία είναι συντακτικά :))))) ο πανικός δεν είναι. Πρόσεχε τον εαυτό σου, γιατί θέλω να σε διαβάζω :)))))

faraona είπε...

Πολυ ωραίο αυτο που σου έγραψε.Γιατι δεν του απάντησες εκει στο κουτί πάλι...μπορει να άρχιζε ενας διαλογος σαν παραμύθι...
για σκέψου το!

mrs Smith είπε...

Δηλαδή faraona μου, μου το συστήνεις ανεπιφύλακτα, όπως λένε...
Λοιπόν μόλις καταλήξω σε μια απάντηση στην ερώτησή του, θα σκεφτώ και τη δική σου προτροπή, μόνον να έχουν σταματήσει τα κρύα και οι βροχές γιατί που να ξεθάβεις κουτιά μέσα από βρεγμένο χώμα.

Να είσαι καλά!!!!!
και Καληνύχτα :)))))

Βασιλική Ν. είπε...

Νομίζω πως ποτέ δεν είχα κάποιο κουτί με θησαυρούς. Ίσως όμως να έφτιαξα ένα κουτί μέσα στο οποίο κατοικησα από παιδί και μέσα στο οποίο έβαλα ό,τι αγάπησα. Για μένα το θέμα είναι αν θέλεις να ξανακάνεις το κουτί πάλι δικό σου. Είναι ωραίο που το διαχειρίστηκε κάποιος άλλος ερήμην σου, ανεξάρτητα με αυτό που έγραψε. Είμαι γενικώς αρκετά αντίθετη στους αφορισμούς και στις διακηρύξεις. Δεν διαχωρίζονται έτσι απλά οι έννοιες και οι εσωτερικές καταστάσεις που ονομάζουμε πίστη ή αμφιβολία. Αν μπορείς να έχειςς χαρά είτε έτσι είτε αλλοιώς κάνε ό,τι θέλεις.
Αρχίζω πάλι να αναπνέω προσπαθώντας να βρω τον τρόπο να ζήσω με την απουσία όπως ζούσα με την παρουσία, ή μ' έναν τρόπο άλλον τέλος πάντων. Μα τώρα που το σκέφτομαι, πίστη χωρίς αμφιβολία δεν νομίζω πως υπάρχει. Γράφω λίγο μπερδεμένα μα το κουρί των θησαυρών σου εσύ το έχεις καρδιά, οπότε βάζουμε κι εμείς ό,τι έχουμε στην παρούσα στιγμή...

helorus είπε...

μ΄άρεσε πολύ η εικόνα του παιδιού που κρύβει κάτω από τον πλάτανο τα πραγματάκια του

τρυφερό πολύ

καλο σου βράδυ :)

ζαφορα είπε...

Πάντα υπάρχει το κουτάκι,
το δικό μας κουτάκι.
Αν το μοιρασθούμε θεληματικά
με κάποιον άλλο,
ίσως μας φανεί ποιο σημαντικό
και μοναδικό.
Αν μας στο λειλατήσουν τότε
το ξεχνάμε
και πάμε παρακάτω.

Καλά να περνάς.

Shades είπε...

Μια καθαρή καλησπέρα από μια ολοκάθαρη Δευτέρα!!!

προφήτης είπε...

Πολλές φορές η πίστη μας χωρίζει, ενώ η αμφιβολία μας ενώνει

είχε απόλυτο δίκιο...

κάτι παρόμοιοω(ίσως) που έχω ακούσει είναι ότι η μεγαλύτερη απόσταση είναι αυτή των ανθρώπων που μπορούν να ενώσουν τα χέρια τους και όμως δε νιώθουν ο ένας τον άλλο... είναι σαν τα κομμάτια, ποτέ ενωμένα μα πάντα μαζί...

καλησπέρα

Spy είπε...

Συγγνώμη που ενοχλώ, αλλά έχουμε ξεροσταλιάσει στη στάση να περιμένουμε...

Δεν περνάει από 'δω το λεωφορείο με τις αναρτήσεις;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Mrs smith, είστε καλά ή μήπως να βάλω τις φωνές;
:-D

Καλή σας εβδομάδα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kryos είπε...

Καλημέρα σας κυρία μου !!!

Που χαθήκατε εσείς ?

Μήπως μέσα στο κουτί υπήρχε και κάτι άλλο ? :)

Όπως και να έχει ελπίζω να είσαι καλά κούκλα μου κι απλώς να μην έχεις χρόνο για μας :)

Φιλιά !!!

Κούκος είπε...

Όπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις, καλά να είσαι!

Καλή Ανάσταση!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, κοντά σ' αυτούς που αγαπάς και σ' αγαπούν!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Sadmanivo είπε...

... Εντάξει, μπορείς να εμφανιστείς. Ήρθα ;)
Σοβαρά τώρα, τι έγινε, έριξες μαύρη πέτρα;
Όταν γυρίσεις, please πέρνα για μια καλημέρα :)

Καραμούζα είπε...

Κα Παπαδοπούλου, γιατί σε χάσαμε;;;

Βρήκες μήπως κάναν Μορφέα και το ρίξατε στον ύπνο;;;

MIKROS NAUTILUS είπε...

http://mariatweety.blogspot.com

ENA A3IOLOGO BLOG ENOS KORITSIOU 24ETWN.......

EUXARISTW

DANAH

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Πολλές φορές η πίστη μας χωρίζει, ενώ η αμφιβολία μας ενώνει"

Πολύ σωστό.
Όπως:
"Η καλοσύνη, είναι ο στόχος και όχι το καλό"

Το καλό εμπεριέχει την απολυτότητα, ενώ η καλοσύνη σε οδηγεί στην αναζήτηση και στην προσέγγισση.

takis είπε...

Εκλεισες χρόνο απουσίας και λείπεις...

Ελπίζω να είσαι καλά τουλάχιστον.