Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Οι πόλεις και τα μάτια


Μόλις περάσει το ποτάμι, μόλις διαβεί το πέρασμα, ο άνθρωπος βρίσκει ξαφνικά μπροστά του την πόλη της Μοριάνας, με τις διαφανείς στο φως του ήλιου αλαβάστρινες πύλες της, τις κοραλλένιες κολόνες που στηρίζουν αετώματα από σερπεντίτη, τις σαν ενυδρεία γυάλινες βίλες στις οποίες κολυμπάνε οι σκιές των χορευτριών με τα ασημένια λέπια κάτω από πολυέλαιους σε σχήμα μέδουσας.


Αν αυτό δεν είναι το πρώτο του ταξίδι, ο άνθρωπος ξέρει ήδη ότι οι πόλεις σαν κι' αυτή έχουν το αντίθετό τους: αρκεί να διατρέξει κανείς ένα ημικύκλιο και θα δεί μπροστά του την κρυφή όψη της Μοριάνας, μια έκταση γεμάτη σκουριασμένες λαμαρίνες, στουβαλόπανα, σανίδες φορτωμένες καρφιά, σωλήνες μαυρισμένους από καπνιά, σωρούς από τσίγκινα κουτάκια, ψευδότοιχους με ξεθωριασμένες επιγραφές, κουφάρια από ξεχαρβαλωμένες ψάθινες καρέκλες, σκοινιά που χρησιμεύουν μόνο για να κρεμαστεί κανείς από ένα σάπιο δοκάρι.


Από τη μια μεριά ως την άλλη η πόλη μοιάζει να συνεχίζει την προοπτική της πολλαπλασιάζοντας το ρεπερτόριο των εικόνων της : κι' όμως δεν έχει πάχος, αποτελείται μονάχα από μια ίσια και μια ανάποδη πλευρά, σαν ένα φύλλο χαρτιού με μια φιγούρα από εδώ και μια από εκεί, που δεν μπορούν να χωριστούν ούτε να κοιτάξουν η μια την άλλη.




ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ
οι αόρατες πόλεις
εκδ.Καστανιώτη



Δεν υπάρχουν σχόλια: