Ένα ανάγνωσμα για το περιβάλλον του ΦΡΑΝΚ ΣΕΤΣΙΝΓ
"Αιωρείται το συγκλονιστικό ερώτημα : για όσα κατά καιρούς παραπονούμαστε και δηλώνουμε έκπληκτοι από την καταστροφική τους μανία (πυρκαγιές, πλημμύρες, καύσωνες, άνοδος της θερμοκρασίας), μήπως έχουμε κι' εμείς το μερίδιο ευθύνης μας για τη γέννησή τους ?
Αφού, μεταξύ των λίγων πραγμάτων για τα οποία μπρούμε να είμαστε σίγουροι στη ζωή είανι και αυτό : η φύση πάντοτε ανταποδίδει τα χτυπήματα..."
από το άρθρο στην Ελευθεροτυπία
του ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ που θα το βρείτε ολόκληρο http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=34744168
.jpg)
4 σχόλια:
καμιά 200αριά σελίδες θα μπορούσαν κάλλιστα να μείνουν εκτός της έκδοσης γιατί επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια αλλά ευτυχώς προς το τέλος μας αποζημιώνει.
γυρίζεται και ταινία με μία εκ των πρωταγωνιστριών την Ούμα Θέρμαν.
:)
*μπιζέλω
Έτσι είναι, τα οικολογικά θέματα κρίνονται εκ του Χολυγουντ, ως εμπορικά.
Και η Ούμα Θέρμαν ως ηθοποιός, πουλάει.
Ας μη γίνομαι κακιά όμως.
Με πρόλαβες βλέπω, μια και είχα σκοπό να γράψω για το Σμήνος, όπως και για τα υπόλοιπα βιβλία που διάβασα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο.
Θα υποστείς λοιπόν τις συνέπειες, οι οποίες είναι να γράψω εδώ αυτά που ήθελα να πω, more or less.
Ως βιολόγος (ναι) βρίσκω εξαιρετική την κάλυψη του θέματος, αν και ίσως να είναι λίγο κουραστική για τον αμύητο σε βιολογικούς όρους αναγνώστες. Ισορροπεί αποτελεσματικά ανάμεσα σε ένα καυτό θέμα και μια ιστορία δράσης και καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον καθ' όλες (σχεδόν) τις χίλιες και σελίδες του βιβλίου. Μπορώ να πω πως ο Κράιτον βρίσκει το ταίρι του, για να μην πω το μάστορά του. Επιπλέον, θα είχε ενδιαφέρον από πλευράς ουσίας να συγκριθεί το βιβλίο αυτό με το State of Fear (Το κράτος του Φόβου) που έβγαλαν οι εκδόσεις Bell. Αντίθετες ματιές σε οικολογικά θέματα. Οπωσδήποτε, ο Σέτσινγκ είναι πιο κοντά σε δημοφιλείς απόψεις, ενώ ο Κράιτον έφαγε χοντρό κράξιμο για το βιβλίο του. Εν τέλει, αν συνεχίσει (συγγραφικά) ο Σέτσινγκ, προσωπικά θα χαρώ πολύ.
* sadmanivo
Κατά πρώτον να γράψεις για το Σμήνος. Άλλη η ματιά και ο τρόπος έκφρασης ο δικός σου. Προσωπικά πολύ θα το χαρώ.
Κατά δεύτερον τέτοιες συνέπειες να τις υποστώ χίλες φορές :)
Και
Ως βιολόγος (ά ναι!) αποδικωποιείς και αξιολογείς εντελώς διαφορετικά αυτό που διαβάζεις.
Το "Κράτος του φόβου" το έχω, αλλά αδιάβαστο. Δεν έχω άποψη.
Μια σκέψη.
Τα αναγνώσματα που εντάσονται στο είδος του "οικολογικό θρίλερ" καλό είναι να μη διαβάζονται ως "επιστημονική φαντασία" αλλά και ως πιθανά οικολογικά σενάρια που - αν ο συγγραφέας το τεκμηριώνει σε σωστές επιστημονικές βάσεις - μπορεί να γίνουν πραγματικότητα θλιβερή και απευκτέα για τον πλανήτη που ζούμε.
Ας προβληματιζόμαστε λοιπόν...κι' όπως-όσο μπορούμε να ενεργούμε.
Δημοσίευση σχολίου