Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Άκου, Ανθρωπάκο !

"Ο μοναχικός αετός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι’ εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.

Δεν θέλεις να γίνεις αητός Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι’ έτσι ζεις κοπαδιαστά, και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλά σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουν γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρώς ψοφίμια και νάσαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ’ έμαθαν και να ορύεσαι «Ζήτω, ζήτω, Μέγα ΄Όρνεο!» Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι’ ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου.


Τάχτισες στην άμμο όλα τούτα Ανθρωπάκο : το σπίτι σου, τη ζωή σου, την κουλτούρα σου και τον πολιτισμό σου, την επιστήμη σου και την τεχνολογία σου, τον έρωτά σου, την αγάπη σου και την εκπαίδευση των παιδιών σου. Δεν το ξέρεις αυτό, δεν θέλεις να το ξέρεις και καρατομείς το μεγάλο άνθρωπο που σου το λέει. Απελπισμένος έρχεσαι και κάνεις τα ίδια ερωτήματα …
……………
Νομίζεις πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ακόμη και τα πρόστυχα μέσα. Πόσο λάθος κάνεις Ανθρωπάκο! Ο σκοπός βρίσκεται στην πορεία που ακολουθείς για να τον φτάσεις. Κάθε σημερινό σου βήμα είναι η αυριανή σου ζωή.


............




Απόσπασμα από το Άκου Ανθρωπάκο του ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΙΧ



Και όχι μόνο για την αυριανή ημέρα.
Για την κάθε ημέρα της ζωής μας.



"απόσπασμα από την εισαγωγή του αντίτυπου που έχω (εκδ.Πύλη 1972)


Ο ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΪΧ λύγισε βιολογικά σε μια αμερικάνικη φυλακή.
Αιτία της καταδίκης του Ράϊχ σε δίχρονη φυλάκιση ήταν περιφρόνηση προς το δικαστήριο.
Ο ασυμβίβαστος επιστήμονας και συγγραφέας δε θα δεχθεί να τον δικάσουν άνθρωποι ακατατόπιστοι σε θέμα επιστημονικά, μονάχα σε ισότιμους θα έδινε τέτοια ευκαιρία, τονισε στη διάρκεια της συγκλονιστικής εκείνης δίκης."
ΜΑΡΙΑ ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥ-ΖΗΚΑ

5 σχόλια:

Βασιλική Ν. είπε...

Λοιπόν, δεν ξέρεις πώς μ' αρέσει να λέω την πρώτη καλημέρα σ' αυτόν που αγαπάω! Τόσο που ξεχνάω τι θέλω να γράψω μετά...
Καλημέραααααααααα!!!!!!!!!!!
Είμαι ψώνιο, το ξέρω!
Πολύ μ' αρέσουν οι μικρές αυτές παρουσιάσεις, όπως αυτή που κάνεις τώρα. Και ακόμα παραπάνω, όταν πρόκειται για λεβέντες, για ανθρώπους που τιμούν το γένος των θνητών όσο λίγοι...
Σαν μια σκουνιτιά ήταν τώρα αυτό για μένα κι ευχαριστώ κορίτσι μου.

(Προσπαθώ, κάνω ό,τι μπορώ κι εγώ...)
Έχει χαλάσει κι ο υπολογιστής του σπιτιού και γράφω απ' αλλού τώρα...

Roadartist είπε...

Καλημέρα! Πάρα πολύ καλό βιβλίο το έχω διαβάσει όχι μονο μια φορά :)

Roadartist είπε...

πέρνα όποτε εχεις χρονο :)

mrs Smith είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
mrs Smith είπε...

βασιλική μου
Αυτό το πρωϊνό χαμόγελό σου μένει αναλλοίωτο!
Ναι, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο βιβλίο του, έτσι αισθάνομαι και εγώ.
Χαστούκι να μας ξυπνά.
Σκουντιά....αναρωτιέμαι...

εντάξει ο υπολογιστή σου?


roadartist
Καλώς ήρθες.
Και εγώ το ίδιο. Αν και χρόνια είχα να το διαβάσω ξανά.
Και αισθάνομαι ότι χρειάζεται η επανάληψη, όχι μόνο για να μη χάνουμε το μέτρο του εαυτού μας.